Karta Historii: Nieudana walka o Klasę Wojewódzką [1951-1952]

Lata 1951-1952 węgorzewskie ekipy Ogniwa i Gwardii mogą uznać za jałowe. W wyniku reorganizacji 1951 roku Ogniwo bez sukcesów wystąpiło w eliminacjach do eksperymentalnej klasy Wojewódzkiej, a w 1952 obie grały o przysłowiową „pietruszkę”.

W latach 1951 – 1952 miała miejsce znaczna reorganizacja ligi. Od tego roku bowiem rozgrywki odbywały się w systemie wiosna-jesień, zamiast klas A, B oraz C utworzono klasę Wojewódzką (1 wojewódzki szczebel rozgrywkowy) w której występowały 24 zespoły oraz II Klasę Wojewódzką złożoną z 30 zespołów. W sezonie zasadniczym klasy C wystąpiły drużyny Gwardii i Ogniwa. Ta druga poradziła sobie lepiej i wzięła udział w eliminacjach do eksperymentalnie tworzonej klasy wojewódzkiej. W eliminacjach brały udział zespoły Klasy C, które zajęły czołowe miejsca w swoich grupach.

Do klasy Wojewódzkiej awansował zwycięzca eliminacji (grupa barażowa) – w przypadku grupy Ogniwa była to Spójnia Mrągowo, której tradycje obecnie kontynuuje Mrągowia Mrągowo. Pozostałe zespoły które nie zakwalifikowały się do tych rozgrywek – rozgrywały mecze towarzyskie w tym Gwardia i Ogniwo. W roku 1952 Węgorzewskie drużyny grały w najniższej IV Klasie Wojewódzkiej. Mecze nie miały żadnej stawki ponieważ nie mogły toczyć się o awans do klasy B, gdyż po eksperymentalnym sezonie drużyny grające w tym cyklu (klasa Mistrzowska) tworzyły klasę A i B. Pozostałe spadły do C.

Sezon zasadniczy – klasa C 1951:

1. Ogniwo Węgorzewo
2. Włókniarz Sępopol
3. Ogniwo II Giżycko
4. Gwardia Węgorzewo
5. LZS Karolewo

Baraże do Klasy Wojewódzkiej 1951

1. Spójnia Mrągowo
2. Gwardia II Kętrzyn
3. Gwardia Pisz
4. Ogniwo Węgorzewo
5. Spójnia Giżycko